اخبار و مقالات

یکی از آشنایان عطر بسیار گران‌قیمتی خریده بود که به شدت پز قیمتش را می‌داد اما وقتی آن را به خودش می‌زد بویی شبیه آب پیاز داشت! پس این واکنش پوست شماست که ملاک است نه جیب شما! این شاید نکات مفیدی در این زمینه باشد. مطمئناً دیدگاه شما نسبت به استفاده از عطر و ادکلن عوض خواهد شد.

چرا گفتیم سازگاری با بدن شما؟ عبارت دقیق‌تر "سازگاری با پوست شما”ست . باز هم بسیاری از مردم طرز استفاده غلطی از ادکلن و عطرها دارند.آنها را به لباس خود می‌زنند!

نمی‌دانم شاید عطرهایی مخصوص لباس هم وجود داشته باشد ولی مساله این است که عطر باید روی پوست جواب بدهد. ما دکتر پوست نیستیم ولی به تجربه بیشتر ما دریافته‌ایم که پوست افراد با یکدیگر متفاوت است. شاید بوی بدن افراد مانند خطوط سرانگشتان مخصوص همان فرد باشد.

بنابر این هر عطری احتمال دارد روی پوست افراد مختلف، واکنش‌های شیمیایی متفاوت و در نتیجه بازتاب مختلفی داشته باشد. این در اصطلاح علمی یعنی PH و میزان اسیدی بودن یا قلیایی بودن پوست افراد متفاوت است و بطور کلی رایحه عطر باید روی پوست جواب بدهد. دقیقاً کجا؟ چند نقطه از بدن هست که دارای نبض است: پشت گوش‌ها در قسمت زیر آن و کناره‌های بینی و مچ دست و مچ پا.

گردن هم هست ولی سعی کنید به گردن نزنید چون پوست گردن مقداری حساس است. همان کناره‌های بینی و پشت گوش و نبض مچ دست از همه مناسب‌تر است. ضربان نبض باعث می‌شود که رایحه‌ی عطر بیشتر در هوا پخش شود. اگر به فاصله ساعد و بازو یعنی میان آرنج و یا پشت زانوی پا و کنار قوزک پا نیز دقت کنید آنجا نیز یک نبض هست و مناسب زدن عطر. اگر پوست شما خشک است می‌توانید قبلاً از کرم‌ یا لوسیون‌ استفاده کنید تا ماندگاری عطر بیشتر شود.

یادتان باشد که شما "عطر را به خاطر دیگران می‌زنید” چون بعد از چند دقیقه شما به خاطر عادت به آن دیگر بویی احساس نمی کنید. پس عطر برای ایجاد احساس بهتر از شما در نظر دیگران است. در هر شغل و سمتی هستید عطر را فراموش نکنید  به هر حال بیشتر افراد تقریباً روی یک چیز نقطه اشتراک دارند و آن این که برای بوی خوش احترام قائلند

تاریخچه  پیدایش عطر و اودکلن در گذشته

پیدایش عطر ابتدا از کشور مصر شروع شد،. عطر در زندگی مصریان نقش مهمی بازی می کرد. تا آغاز عصر طلایی مصریان، عطر فقط در مراسم مذهبی برای خدایان یا فراعنه استفاده می شد. به تدریج صمغ ها، خوشبوکننده ها و روغن های معطر از انحصار روحانیون خارج شد و مردم موظف شدند حداقل هفته ای یک بار از آن استفاده کنند. از آن جایی که مصریان معتقد بودند که روح به آسمان می رود، خویشاوندان مرده همواره کوزه هایی پر از مواد خوشبوکننده در مقابر می گذاشتند. آب و هوای مناسب مصر، آنان را قادر ساخت از هند ادویه ها و مواد بودار زیادی مانند، زنجبیل، فلفل و چوب صندل وارد کنند. آنان هنوز نیز در تولید روغن اسانس عطر که بخش مهمی از محصولات یاسمن دنیا را تشکیل می دهد، جایگاه برجسته ای دارند.

یونانیان و رومیان عطر را از مصریان گرفتند. نزد کرتیان نیز محبوب ترین گل ها سوسن و رز بود. آنان که در ساختن روغن های گیاهی مثل روغن زیتون و روغن بادام سررشته زیادی داشتند، روغن های برگرفته از گل های سوسن، رز، رازیانه و ریشه زنبق زرد را به این صنعت افزودند. یونانیان اولین عطر مایع را ساختند، گرچه با عطرهای امروزی تفاوت داشت. این عطرها، پودرهای خوشبویی بودند که بدون الکل با روغن مخلوط می شدند. از آن جایی که یونانیان در مصرف عطر افراط می کردند، سولون در قرن ششم استفاده از عطر را در قانون ممنوع کرد تا در هزینه های وارداتی صرفه جویی شود، اما این ممنوعیت، چندان نپایید. تئوفراستوس آتنی درباره بوهای مختلف، روغن ها و منشأ گیاهی آن ها و حتا اثر بوهای مختلف بر خلق و خوی و تفکر بحث کرده است. او درباره ادراک ما از بوها نیز تحقیق کرده و به رابطه بین این ادراک ها و قوه چشایی پی برده بود.

ایرانیان  گذشته صنعت کنونی عطر را به هم پیوند دادند. پروسه استخراج روغن از گل ها به وسیله تقطیر، توسط ابن سینا کشف شد. او ابتدا با گل رز شروع کرد. تا پیش از کشف او، عطرهای مایع، مخلوطی از روغن و گیاهان له شده یا گلبرگ هایی بودند که بوی تندی داشتند. گلاب، لطیف تر بود و به زودی محبوب گشت.

ونیز و فلورانس در دوره رنسانس مراکز عطرسازی بودند. کاترین دِ مدیسی بعد از ازدواج با هانری دوم، پادشاه فرانسه، عطرسازش را از ایتالیا با خود برد. آزمایشگاه این عطرساز با یک راهروی مخفی به آپارتمان کاترین وصل می شد به این ترتیب امکان دزدیده شدن فرمول عطرهای او وجود نداشت. در این دوران فرانسه به امپراتوری عطر تبدیل شد و درباریان فرانسه که علیرغم لباس های با شکوه و کلاه گیس های پودر زده به نظافت خود اهمیت نمی دادند، به مصرف کنندگان اصلی عطر تبدیل شدند. در دوران انقلاب فرانسه این صنعت افول کرد. در این دوران، عطر جدیدی به نام "گیوتین” در بازار عرضه می شد که منشأ آن ناشناخته است اما انقلابیون و "سن کلودها” (مردم عادی) از آن استفاده می کردند. با به قدرت رسیدن ناپلئون، صنعت عطرسازی دوباره شکوفا شد. شهر گراسه فرانسه بزرگترین مرکز تولیدکننده مواد اولیه عطر از نظر تجارت یاسمن، رز و پرتقال است که از سال ۱۷۲۴ به این کار اشتغال دارد.

ادوکلن

شاید نام گذاری ادوکلن عجیب به نظر آید، زیرا کلون، نام فرانسوی شهر کلن در آلمان است، در حالی که ادوکلن از ایتالیا آمده است. جیان پائولو فمینیس، آرایشگری از شهر "وال ویگزو”، مبتکر ادوکلن بود. او از ایتالیا به آلمان رفت و آب معطری را کشف کرد که نامش را "آب ستودنی” گذاشت. این آب معطر از الکل، روغن بهار نارنج، ترنج، اسطوخودوس، و اکلیل کوهی ساخته می شد. در سال ۱۷۰۹ که پائولو این ماده را به بازار عرضه کرد چنان مشتریان فراوانی یافت که مجبور شد از برادرزاده اش، جیووانی ماریا فارینا کمک بگیرد تا بتواند سفارش ها را آماده سازد. در سال ۱۷۳۲ فارینا این محصول را به عنوان داروی بیماری های مختلف از جمله معده درد تا خونریزی روده به بازار عرضه کرد.

در میانه قرن هجدهم، پس از پایان جنگ هفت ساله میان پروس و بریتانیا از یک سو و اتحادی از فرانسه و اتریش و روسیه از سوی دیگر، سربازان فرانسوی، اتریشی و روسی و بریتانیایی بطری های "آب ستودنی” را به کشورهای خود بردند و بازاری جهانی برای آن پدید آوردند. فرانسوی ها، آن را "ادوکلن” نامیدند.

ادوکلن در قرن هجدهم موارد استفاده مختلفی داشت: در آب استحمام ریخته می شد، با شراب مخلوط می شد، همراه با قند خورده می شد، به عنوان ماده شستشوی دهان، تنقیه، یکی از ترکیبات ضماد مورد استفاده قرار می گرفت و مستقیم تزریق می شد و…

سرانجام فارینا، فرمول این "آب” را به لئونس کولاس فروخت. کولانس هم در سال ۱۸۶۲ این فرمول را به راجر گاله فروخت که امروزه حق قانونی بر ادوکلن فرانسوی را داراست. چند تن از اعضای خانواده فرینا و فمینیس، در کلن باقی ماندند و به تولید آب معجزه گر خود ادامه دادند. یکی از اعقاب این خانواده این فرمول را به ویلهلم مولنز فروخت که در سال ۱۷۹۲ مغازه ای در آلمان باز کرد به آدرس: گلوکن گاسه شماره ۴۷۱۱. امروزه این رایجه سنتی معروف به ادوکلن تحت نام ۴۷۱۱ فروخته می شود، که قدیمی ترین و مستمرترین ماده معطر تولید شده است.

فرمول دقیق عطرهای تجاری مخفی هستند و حتا اگر هم علنی شوند، چنان پروسه پیچیده ای در تهیه آن ها به کار می رود که این فرمول استفاده چندانی ندارند. روغن اسانس عطر با یک حلال رقیق می شود زیرا روغن غیر رقیق شده چنان ترکیبات فراری دارد که در صورت استفاده به حساسیت و جراحات پوستی یا خراب شدن لباس منجر می شود.

متداول ترین ماده حلال روغن عطر، اتانول یا مخلوطی از اتانول و آب است. افزایش ترکیب معطر عطر موجب افزایش شدت بو و ماندگاری آن می شوند. بنابراین، اگر چه غلظت روغن عطر در ادوپرفوم بیشتر از ادوتوالت است، اما میزان آن در هر کارخانه عطرسازی متفاوت است. یا برخی از عطرها، نام یکسانی دارند اما با غلظت های متفاوتی.

عطرها در حدود سال ۱۹۰۰ به این گروه ها تقسیم بندی شدند: تک گل: با عطر یک گل خاص؛ چند گل: ترکیب چند گلی؛ آمبری: گروه گسترده ای از بوهای وانیلی و حیوانی همراه با بوی گل ها و چوب های متفاوت؛ چوب: عطر چوب های معطر، به ویژه صندل و سدر؛ چرمی: خانواده ای از رایحه های دارای رگه هایی از بوی عسل، تنباکو، چوب و قطران چوب که یادآور چرم هستند؛ قبرس: شامل رایحه هایی متشکل از ترنج، خزه بلوط، پچولی و ماده معطری که از لادن به دست می آید؛ فوژه: به معنای سرخس در زبان فرانسه، و ساخته شده بر اساس رایحه های اسطوخودوس، کومارین (ماده ای معطر با بوی وانیل) و خزه بلوط. بسیاری از عطرهای مردانه به این خانواده متعلق هستند.

از سال ۱۹۴۵ نیز به علت پیشرفت در صنعت عطرسازی، گروه های دیگری به این دسته بالا اضافه شده اند، شامل: گل های درخشان، سبز، اقیانوسی / اوزونی، لیمویی یا میوه ای، گورماند / اومامی (با رایحه خوراکی ها یا دسر.

تاریخچه شیشه عطر

هم پای عطرسازی، ساختن ظروف و بطری های عطر آغاز شد. قدیمی ترین بطری عطر شناخته شده به مصریان تعلق دارد. این بطری ها از سنگ و رخام (نوعی سنگ مرمر) ساخته می شدند که عطر را خنک نگاه می داشتند و مایع از آن ها تراوش نمی کرد. در گورهای مصریان، ظروف متعددی یافت شده اند. همچنین بطری های شیشه ای که تاریخ آن ها به قرن پانزدهم قبل از میلاد بازمی گردد. بطری های یافت شده در فلسطین از شیشه هستند و در آن زمان شیشه گران بهاتر از طلا بود. برخی از ظروف عطر نیز از طلا هستند.

یونانیان از صنعت سفالگری خود برای ساختن ظروف عطر استفاده کردند. آن ها فلاسک هایی در اشکال مختلف می ساختند و آن ها را با اشکال هندسی، تصویر حیوانات، صحنه هایی از اسطوره یا زندگی روزمره با پیکره های سیاه یا قرمز تزئین می کردند. کلاسیک ترین و متداول ترین فرم، "لکیتوس”، شیشه هایی باریک و ظریف، بودند.

اروپایی ها از ظروف بسیار مختلفی برای نگاهداری عطرهای خود استفاده می کردند: شیشه، طلا، نقره، چینی، سنگ های گرانبها و صدف. فرم ظروف نیز متنوع بودند: سنجاق سینه ، گوشواره نقره ای، گردنبند یا انگشتر که پر از عطر بودند. در قرن سیزدهم، برای ساختن بطری ها از چینی استفاده می شد.

در اواخر سده ۱۸۸۰ صنعت بطری عطر دچار تحول چشمگیری شد. در آن زمان گرایش شدیدی به استفاده از موتیف های گل وجود داشت. گرایش دیگر استفاده از بطری های کریستال با طرح های کلاسیک و درهایی از آلیاژ برنج بود. در دهه ۱۹۱۰، ظهور روان کاوی و عطرهای جدید به ابداع بطری ها و عطرهای جدیدی منجر شد. عطرهایی برای اوقات خاصی از روز، فصل و مردمان به بازار آمدند.

در دهه ۱۹۲۰ سربازان آمریکایی از پاریس عطر به کشور خود بردند و بازار آن در آمریکا رونق یافت. شرکت های متعددی تأسیس شدند و طراحان بسیاری به این رشته جذب شدند. اکثر این طراحان اطلاع چندانی از عطرسازی نداشتند اما می دانستند که نحوه عرضه نقش حیاتی در موفقیت یک عطر دارد. در این سال ها، دیزاین های متفاوتی برای بطری های عطر ابداع گشت. بعد از بحران سال ۱۹۲۹، بازار عطر دچار رکود شدید شد و طرح بطری ها، ساده تر و محافظه کارانه شدند و اغلب با دستگاه ساخته می شدند و موتیف آن ها بیشتر از فیلم های هالیوودی و کلان شهرها گرفته می شد، نظیر آسمان خراش های نیویورک و… در دهه سی نیز، جنگ جهانی دوم مایه افول کیفیت عطر و نحوه عرضه آن گشت. اما با پایان جنگ جهانی دوم، عطر و همراه با آن بطری های عطر مجدداً جان گرفتند. طرح های این دوره بیشتر زنانه و رمانتیک بودند.

امروزه، از بطری های عطر انتظار می رود که حس عطر را منتقل کند. بطری اولین چیزیست که به چشم می خورد و در تصمیم خریدار نقش مهمی دارد. بنابراین طراحان، بطری ها را جلوه ای از عطر می دانند و می کوشند برحسب نوع عطر، بطری آن را طراحی کنند. استفاده از زینت آلات به عنوان ظروف عطر نیز مجدداً رایج گشته است

سنت تولید عطر در فرانسه سابقه اى بسیار طولانى دارد.

شهرGrasse این کشور از قرن ۱۶ در تولید عطر شهرت فراوانى داشته است. در آن زمان مهاجران ایتالیایى که در تولید دستکش مهارت داشتند .از اسانس گل هاى منطقه براى معطر کردن دستکش هاى چرمى شان استفاده مى کردند. این شهر، داراى آب و هوایى بسیار مطلوب، خاکى حاصلخیز و کوه هایى بلند است که مانند حصارى دور منطقه را فرا گرفته اند. این شهر مکانى ایده آل براى رشد گل هایى مانند رز، یاس و اسطوخودوس است که مواد اولیه عطرسازى به شمار مى آیند. براى تولید عطر مقادیر انبوهى از گل نیاز است. براى تولید یک کیلو روغن معطر چهار هزار کیلو گل رز لازم است

تحقیقات زیادى در زمینه تاثیر بو هاى مختلف، بر عملکرد انسان ها انجام شده است. براى مثال تحقیقات نشان داده است که یک بوى آشنا بسیار سریع تر از یک صدا یا یک تصویر، یاد آور خاطرات گذشته است. آزمایش دیگرى در دانشگاه پترزبورگ نشان داد که افراد به کمک حس بویایى شان و بدون دیدن در ۹۵ درصد مواقع مى توانند جنسیت افراد را حدس بزنند. در آزمایش دیگرى کارشناسان ناسا دریافتند که بازدهى فضانوردان با رایحه کپسول فضایى آنها ارتباط مستقیم دارد. چنانچه کپسول فضایى آنها بدون هیچ رایحه اى باشد عملکرد شان بسیار ضعیف مى شود. از این رو کپسول هاى فضانوردان مجهز به مواد شیمیایى معطر شد. همچنین فضاپیماى شاتل نیز داراى تهویه مطبوع معطر شد. تحقیق دیگرى نیز در ژاپن نشان داده است که میزان خرید مردم ازسوپر مارکت ها در زمانى که رایحه لیمو در فضا مى پیچد بیشتر مى شود. این در حالى است که با تزریق رایحه گوگرد در سیستم تهویه مطبوع فروشگاه ها، میزان خرید مشتریان به میزان قابل توجهى کاهش پیدا مى کند. همچنین آژانس هاى معاملات املاک آمریکا به فروشندگان منازل پیشنهاد مى کنند در هنگام بازدید منزلشان توسط یک مشترى، کیکى را براى پختن داخل فر قرار دهند انتشار بوى کیک در خانه و استشمام آن توسط خریدار، در تصمیم گیرى وى براى خرید خانه اثر مثبت مى گذارد و باعث مى شود وى قیمت بالایى براى خرید پیشنهاد دهد.

روشهای تولیدی عطر

ایجاد یک عطر جدید در شرایط پیچیده فعلی عبارت است از ترکیب صحیحی از خلاقیت و تکنولوژی آنچه که همواره تولید کنندگان را برای ابداع یک عطر و طعم جدید تحت فشار گذاشته تقاضای روز افزون مصرف کنندگان برای داشتن محصولاتی جدید و متنوع است
با به اشتراک گذاشتن دانش و سرمایه از طرف محققان و صاحبان صنایع غذایی، امروزه امید به پیشرفت در متنوع سازی محصولات بسیار بیشتر شده است.

تحقیق برای کشف عطرها و طعم ها ی طبیعی
صنعت عطر و اسانس را می توان به ۴ بخش عمده تقسیم کرد:
۱٫ عطرهای طبیعی
۲٫ اسانس های طبیعی
۳٫ عطرها و اسانس هایی که به صورت ترکیبی از چند جزء هستند.
۴٫ مواد معطر شیمیایی مصنوعی.
مجموعه عطرهای طبیعی در حال گسترش است، بدین معنی که همه روزه منابع جدیدی برای استخراج آن ها کشف می شود.
امروزه تخمیناً در آمریکا، ۶۰ درصد عطر طبیعی و ۴۰ درصد عطر مصنوعی در صنعت استفاده می شود، در حالی که ۱۰ سال قبل این نسبت ۵۰-۵۰ بوده. در حال حاضر، تعریف یک عطر «طبیعی» این است که این مواد بایستی از عصاره گیری یا عمل آنزیم ها و یا تولید مستقیم از منابع طبیعی حاصل شوند.

عطرهای تقطیری و استخراجی
عطرهایی که قبلاً تولید آن ها مرسوم بود، به طور کلی از استخراج مواد آروماتیک از منابع گیاهی و سپس تغلیظ آنها به دست می آمدند.
در دهه ی۱۹۶۰پیشرفت بزرگی که اتفاق افتاد، ابداع روش هایی بود که با آن ها می شد همین مواد معطررا به روش مصنوعی و به صورت ۱۰۰ درصد خالص تهیه کرد.
سپس در دهه ۱۹۷۰ محققان دو اختراع عمده را انجام دادند، یکی بدست آوردن عطرهای شبیه به هم از منابع مختلف و دیگری ابداع روش هایی برای ترکیب کردن عطرهای مختلف بدون آسیب شیمیایی به آن ها و در نتیجه امکان نوآوری در تولید عطرها. همچنین امکان تجزیه شیمیایی عطرها و به دست آوردن اجزای آن ها به
صورت خالص نیز ایجاد شد. امروزه، مثلاً در مورد اسانس پرتقال می توان آن را به ۲۰ تا ۳۰ جزء متفاوت تجزیه کرد و هر جزء را پایه ای برای عطری جدید قرار داد. این امر علاوه بر سودآوری اقتصادی برای صنعت، امکان کنترل بیشتری را بر روی محصول نهایی فراهم می آورد که حاصل آن رضایت مشتری است.
هم اکنون فرآیندهای استخراج ما را قادر ساخته است تا اسانس ها را چه به صورت کامل و چه به صورت اجزای جدای از هم، از منابع مختلف بتوانیم بدست آوریم، که می توان به استفاده از امواج اولته ا سونیک در استخراج اسانس ها که تنوع قابل تنظیمی را به ما می دهد، اشاره کرد.
همچنین با استفاده از انواع حلا ل ها برحسب اینکه حلال و جزء مورد نظر در اسانس قطبی و یا غیرقطبی باشد و با کنترل سایر شرایط محیطی می توان به دقت یک اسانس را جدا کرد.
ضمناً برخی اوقات، روش بدست آوردن یک اسانس با کاربرد آن ارتباط مستقیم دارد. مثلا اسانس لیموترش اگر با تقطیر بدست آید، در شیرینی پزی و اگر با استخراج بدست آید، در نوشابه سازی کاربرد خواهد داشت.
برخی اجزای اصلی اسانس هایی که با استخراج یا تقطیر بدست می آیند عبارتند از:

روغن های ضروری:

انواعی از مواد فرار و اجزای معطر گیاهی ( ادویه) که معمولا با تقطیر یا بخار به دست می آیند.
۲٫ الئورزین ها: اجزایی که دارای روغن های غیر فرار هستند، این مواد توسط حلال هایی که بعداً حذف خواهد شد، به دست می آیند.
۳٫ الئورزین ها ی استاندارد.
۴٫ روغن های تغلیظ شده: توسط درجات مختلف غلظت که ما تنظیم می کنیم، جدا می شوند. این فرایند ترپن ها را در محصول کاهش می دهد ولی از بین نمی برد.
از روش استخراج با CO2 نیز امروزه علی رغم گرانی آن به طور وسیعی در استخراج اسانس ها با کیفیت بالا استفاده می شود. مهم ترین امتیاز این روش، عدم اتلاف مواد فرار بر اثر حرارت و عدم باقی ماندن حلال، حتی در مقادیر بسیار کم در محصول نهایی است-

انـواع عـطـر و خـواص آنـها

هــمان طـور کـه درصد (غلظت) ترکیبات معطر (اروماتیک) کاهش می یابد، شـدت و طول عـمـر عطر نیز کاهش می یابد. تـرکیـب آب و الـکل بعنوان حلال مواد معطر بکار میرود. در عمل گرمای بدن سبب میگردد تـا حـلال بـسرعت تـبـخیر شده و عـطر بـروی پـوست بـاقـی بـماند تا بتدریج طی چندین ساعت تبخیر گردد

ما مجبوریم از همان معیار چشایی برای شناسایی نوع بوی عطر استفاده کنیم: "شیرین”، "تلخ”، "ترش”. چند رده‌بندی‌ دیگر مانند انواع رایحه‌ی گل‌ها یا میوه‌ها یا حتی بوی چوب درختان و شکلات و توتون نیز وجود دارد ولی این سه نوع رایحه به اضافه‌ی "سرد” و "گرم” ساده‌ترین معیارهای ما برای شناسایی عطرها هستند. علاوه بر صفات "تند” و "ملایم” شاید بشود صفت‌های "سنگین” یا "سبک” را هم به کار برد. برخی از عطرها ترکیبی از این سه رایحه به اضافه‌ی سردی و گرمی هستند مثلاً عطرهای گرم و شیرین یا سرد و تلخ یا تند و شیرین با تندی و ملایمت‌های مختلف.

عطرهای گرم و شیرین و تلخ : مناسب برای فصول سرد یا مناطق سردسیر
عطرهای سرد و تلخ یا ترش : مناسب برای فصول گرم یا مناطق گرمسیر و مجالس دوستانه
عطرهای تند از هر نوع : برای میهمانی‌ها و مجالس
نوع و فصل استفاده هم البته اول بستگی به ذائقه‌ی بویایی شما دارد.

مراحل تبخیر عطر

۱- رایحه اولیه: رایحه ای که پس از چند دقیقه از استعمال عـطـر احـسـاس می گردد. رایحه اولیه همان احساس اولیه از بوی عطر می بـاشد. بـه هـمین خاطر در فروش عطر تاثیر بسزایی دارد. رایحه این مرحله تازه و تند می بـاشد. ترکیـبـاتی کـه در ایـن مـرحله دخیل هستند بوی تند داشته و شدیدا فرار میباشند و بسرعت تبخیر میگردند.

۲- رایحه ثانوی: رایحه عطرثانوی زمانیـکـه رایـحه ابتدایی از میان میرود آشکار میگردد. رایحه ثانوی بدنه اصلی عطر را تشکیل میدهد و بعنوان ملایم کنـنـده بوی تند اولیه بکار میرود. رایحه این مرحله چیزی حدود ۱۰ دقیقه تا ۱ ساعت بعد از استعمال عطر احساس میگردد.

۳- رایحه پایه: رایحه عطر زمانی که رایحه اولیه و ثانویه از میان می رونـد. ترکیبات این گروه معمولا ثابت کننده می بـاشنـد. رایحه این مرحله قبل از ۳۰ دقیقه از استعمال عطر احساس نخواهد شد.

منابع عطر سازی

گیاهان بعنوان منابع روغنهای اساسی و ترکیبات معطر عمده بشمار می آیند. گیاهان ایـن تـرکیـبـات را بـخـاطر مـحـافـظت از حیوانات گیاه خوار و همچنین جذب حشرات گرده افشان تولید می کنند.
۱- گلها: بزرگترین منبع مواد معطر می بــاشند که شامل گل های سرخ، مریم، میخک، یاس و ابریشم هستند.
۲- برگها: برگهای نعناع هندی، بنفشه، رزماری، مرکبات، گوجه فرنگی و علف خشک.
۳- ریشه و ساقه های زیرزمینی: ریشه درخت جوز و زنجبیل.
۴- دانه ها: دانه های گشنیز، زیره، کاکائو، هل و بادیان.
۵- میوه ها: میوه های تمشک، توت فرنگی، سیب، مرکبات، وانیل، فلفل شیرین.
۶- روغن چوب: چوب درختان سرو، عرعر، کاج و صنوبر.
۷- پوست درختان: درخت نعناع.
۸- رزین(صمغ): رزین بوته کندر، بلسان (درخت گل حنا)، کاج و صنوبر.

۱- منابع حیوانی

۱- مشک: از کیسه آهوی آسیایی گرفته میشود که مشک سنتزی (مصنوعی) به علت اقتصادی بودن جایگزین مشک طبیعی شده است.
۲- کاستوریوم: که از کیسه سگ آبی آمریکای شمالی بدست می آید.
۳- عنبر سائل: ماده چربی مانندی که از نهنگ عنبر بدست می آید.
۴- عسل: که از کندوی زنبور عسل بدست می آید.

۲- منابع مصنوعی

مواد معطر ساختگی ترکیبات ارگانیکی می بـاشد کـه از فـراورده هـای نـفـتـی و یا رزین درخت کاج حاصل میگردد مانند کومالین و لینالول.

خانواده عطرها

FRESHY GREEN: رایحه ای که شـبیـه عـلف و سبزه و یا برگهای تازه چیده شده میباشد، رایحه پر طراوت
ORIENTAL: رایحه کاجی و بلوطی و یا وانیلی، رایحه گرم
SPICY: رایحه گرم و تند
WOODY: رایحه جنگل و چوب خشک تازه قطع شده
FLORAL: رایحه گلها، ملایم و طبیعی
FRUITY: رایحه میوه ها بجز مرکبات مانند: سیب، موز و توت فرنگی
FUNGAL: رایحه قارچ مانند
EARTHY/MOSSY: رایحه زمین جنگل و خاک
CITRUS: رایحه مرکبات مانند: نارنج، لیمو ترش و پرتغال
TOBACCO: رایحه تنباکو
SWEET: رایحه شیرین
LIGHT: رایحه ملایم و سبک
HEAVY: رایحه سنگین و گیرا
از دیگر گروه های عطرها میتوان به DEODORANT ها که برای برطرف کردن بوی بد دهان و ANTI-PERSPIRANT ها که از تعریق بدن جلوگیری میکنند و AFTERSHAVE کـه پس از اصلاح استفاده میگردند نام برد. .

تدوین ویرایش: ایوب سیف اله پور